эч

и. 1. Кеше һәм хайван гәүдәсенең бавыр, ашказаны, эчәгеләр һәм талак урнашкан өлеше. Корсак. Ашказаны, эчәгеләр 2. Нәрсә белән дә булса капланып, тирәләп алынган урын; киресе: тыш 3. Нәр. б. эченә салган яки салу өчен әзерләнгән әйбер (бәлеш эче) 4. Киемнең яки нин. б. башка әйбернең эчке ягына тегелә торган материал, эчлек 5. "Хат", "китап", "әсәр" һ. б. ш. сүзләр белән килгәндә: эчтәлек 6. Күңел, йөрәк эчтә кайнаган ачу 7. бәйл. ЭЧЕНДӘ – 1) лампам э. май кими 2) Арасында үлән э. 3) Эш-хәл башкарыла торган тирәлекне, чолганышны белдерә башкорт э. кантон булып 4) пулялар сызгыруы, миналар чинавы э. . соңгы әсәрләр э. иң матуры 8. бәйл. ЭЧЕННӘН – 1) окоп э. балчык атыла башлады 2) китап э. алып... 3) кофта э. күлмәк кию 4) урман э. бару 5) халык э. эзләү 6) халык э. чыккан язучы 9. бәйл. ЭЧЕНӘ – 1) мәйданның э. үк кереп 2) китап э. салу 3) төрле вакыйгалар эчендә кайнау. ЭЧ ТӨШҮ – Берәр эчке органның урыныннан кузгалып түбәнрәк төшүе тур.